KECINTAAN KEPADA TANAH AIR DALAM PENGHAYATAN JATI DIRI NASIONAL DAN PATRIOTISME

Abstract

Cinta tanah air adalah satu konsep yang luas dalam memahami hakikat cinta yang diperlukan dalam kelangsungan hidup manusia.  Patriotisme, atau cinta kepada negara sendiri, adalah konsep yang mendalam dan pelbagai aspek yang merangkumi keterikatan emosi yang mendalam dan rasa kesetiaan kepada negara seseorang. Bentuk kecintaan ini bukan sekadar berbangga dengan pencapaian negara atau keindahan alam semula jadi, tetapi juga melibatkan komitmen terhadap cita-cita, nilai, dan kesejahteraan negara. Ia turut memainkan peranan penting dalam perpaduan dan memupuk rasa perpaduan serta identiti kolektif di kalangan warganya. Menurut kajian konseptual ini, kecintaan kepada tanah air terbahagi kepada lima konstruk iaitu cinta kepada Negara, cinta kedamaian dan keamanan, cinta kepada Agong, Sultan dan Raja, dan cinta kepada tanah. Kajian kepustakaan ini merujuk kepada penulisan ilmiah dari 1946 hingga 2024. Dapatan kajian konseptual ini dianalisi secara tematik dan mendapati kecintaan kepada tanah air terbahagi kepada empat bahagian iaitu aspek cinta negara; cinta kedamaian dan keamanan; cinta kepada Agong, Sultan dan Raja; dan cinta tanah. Implikasi kajian ini meluas melebihi pemahaman teoretikal kepada aplikasi praktikal dalam pembangunan negara dan dasar sosial. Ia menyarankan setiap warganegara yang lahir di bumi Malaysia agar menjaga kedaulatan dan kehormatan Negara dengan menerapkan cinta tanah air ini secara tuntas dan bersepadu. Selain itu, mempromosikan budaya cinta kepada tanah air boleh menyumbang kepada pemeliharaan warisan budaya, pemuliharaan alam sekitar, dan promosi keamanan dan saling memahami dalam masyarakat.  Pada akhirnya, menerima dan membina cinta terhadap tanah air menjadi asas pembangunan mampan dan kewujudan harmoni dalam masyarakat pelbagai budaya seperti Malaysia.