Kedudukan Keterangan Forensik dari Sudut Fiqh

Abstract

 Undang-undang syariah telah disyariatkan oleh Allah SWT berdasarkan wahyu yang telah diturunkan ke atas Nabi Muhammad SAW. Al-Quran telah menjelaskan kepelbagaian bidang ilmu yang merangkumi hukum-hakam tentang bidang jenayah, keterangan Islam, muamalah dan sebagainya. Dari sudut undang-undang keterangan Islam pula, qārinah diiktiraf sebagai satu kaedah pembuktian dalam Islam. Terdapat pelbagai kaedah pembuktian yang diterima dalam Islam seperti iqrār (pengakuan), shahādah (pengakuan) dan qārinah. Dalam konteks ini, qārinah juga merupakan keterangan bersandarkan keadaan yang dikenali sebagai shawāhidul hāl dan hal ini termasuklah pembuktian forensik yang disepakati oleh para fuqaha. Terdapat permasalahan berkaitan kefahaman para pengamal undang-undang dalam konteks kedudukan keterangan forensik di mahkamah syariah. Oleh itu, penyelidikan ini bertujuan untuk mengenal pasti kedudukan keterangan forensik dari sudut fiqh dan menganalisis kedudukan keterangan forensik yang boleh diterima di mahkamah syariah berpandukan nas-nas syarak daripada dalil-dalil al-Quran dan al-Hadis. Bagi mencapai objektif tersebut, kaedah penyelidikan secara kualitatif digunakan. Pengumpulan data dilakukan dengan dua kaedah, iaitu kajian kepustakaan dan analisis dokumen. Hasil penyelidikan mendapati bahawa keterangan forensik boleh diterima sebagai suatu bentuk keterangan di mahkamah berdasarkan hukum fiqh. Penyelidikan juga mendapati bahawa walaupun terdapat dalil daripada al-Quran dan al-Hadith yang membenarkan keterangan forensik diterima, mahkamah syariah masih mengutamakan kaedah pembuktian secara tradisi, iaitu iqrar (pengakuan) dan shahadah (kesaksian). Oleh itu, penyelidikan mencadangkan agar kefahaman para pengamal undang-undang dan kehakiman dipertingkatkan dan diperluas secara akademik atau latihan dengan berpandukan rujukan kitab-kitab fiqh yang muktabar agar keterangan forensik diterima di mahkamah syariah dan penerimaannya tidak bercanggah dengan hukum syarak.

The Position of Forensic Evidence from the Perspective of Fiqh

Sharia law was formed based on the revelation of the Prophet Muhammad. The Quran explains the various fields include laws regarding crime, Islamic evidence, muamalah and so on. From the point of view of Islamic jurisprudence, qārinah is recognized as a method of proof in Islam. There are various methods of attestation accepted in Islam such as iqrār, shahadah and qārinah. In this context, qārinah was known as shawāhidul hāl includes forensic evidence. However, the question arises as to the compliance of forensic evidence from the point of view of fiqh. There are concerns about the understanding of legal practitioners in the context of forensic evidence positions in sharia courts. Therefore, this research aims to identify the position of forensic evidence from the perspective of fiqh and to analyze the forensic evidence position that is admissible in a shariah court based on al-Quran and al-Hadith. To achieve this objective, a qualitative research method was used. Data collection is done by two methods, namely library and document analysis. The findings show that forensic evidence is admissible as a form of evidence in court based on fiqh. Research also found that although there are verses from the Quran and al-Hadith about forensic evidence, the Shariah courts still favor traditional methods of proof, namely iqrar and shahadah. Therefore, the research proposes that the practitioners’ knowledge of the law be enhanced academically or practiced based to fiqh scriptures is admissible in sharia court and its acceptance does not conflict with Islamic law.